Η Γη είναι το σπίτι μας, από τον αέρα αναπνέουμε, το νερό της μας δίνει ζωή και από το έδαφος της τρεφόμαστε. Παρ΄ όλα αυτά, εξ αιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων τα συστήματα υποστήριξης της έχουν υποστεί τέτοια ζημιά που ο πλανήτης έχει ξεπεράσει τα όρια ασφαλείας για τον άνθρωπο.
Στην δεκαετία του 1990 η παρατεταμένη ανομβρία στα υδάτινα αποθέματα σε Ηλεία και Αχαΐα με την σημαντική μείωση της στάθμης του νερού στο φράγμα του Πηνειού από το οποίο αρδευόταν χιλιάδες στρέμματα γης είχε προκαλέσει ξηρασία. Το γεγονός της λειψυδρίας εμφανίστηκε έντονο το 1993 στην Αττική σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες Περιφέρειες της Ελλάδας η ανάγκη για πόσιμο νερό αλλά και για την άρδευση αγροτικών περιοχών ήταν μεγάλη και από τότε ξεκίνησε η εντατική μέριμνα των εκτάσεων Γης για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων από το Κράτος, τους Δήμους και τις τότε Νομαρχίες (σημερινές Περιφερειακές Διοικήσεις).
Η Ελλάδα είναι μια χώρα από τα μεσογειακά κράτη μέλη της Ε.Ε. που μαστίζεται από έντονες πυρκαγιές που καίνε μεγάλες εκτάσεις γης. Είναι επιβεβλημένη ευθύνη του Κράτους αλλά και στις διοικούσες αρχές Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ Βαθμού να μπορούν να συμπράττουν τις δυνάμεις τους εκ των προτέρων σε μηχανισμούς πρόβλεψης και διαχείρισης αυτού του καταστροφικού φαινομένου. Σε αυτό μπορεί να συμβάλει και ο Ιδιωτικός Τομέας μέσω της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης σε συνδυασμό με αρμόδιες περιβαλλοντολογικές Μ.Κ.Ο. να προβούν σε εθελοντικές αναδασώσεις αλλά και σε ενημερωτικές ημερίδες για το Περιβάλλον και την Γη σε διαφόρους δήμους.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης μας υπενθυμίζει ότι ο Αγώνας να ευαισθητοποιήσουμε την Κοινωνία και την Πολιτεία με μικρές ή μεγάλες περιβαλλοντικές δράσεις. Το Μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται από την υγεία του πλανήτη γι’ αυτό με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δεσμευτεί μέσα από μια στρατηγική πρωτοβουλιών να επιτύχουν κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050.